- २०८२ कार्तिक १९ बुधबार
फोहोरको डुङ्गुर खोतल्दै
गन्तव्यहीन यात्रामा निस्किएको छ जयकृष्णे
के खान्छ ?
के लाउँछ ?
कहाँ बस्छ ?
बेखबर छ देश ।
शासकहरु उन्मत्त मात्तिएका छन
जयकृष्णेहरुको टाउका गनी
विदेशी अनुदान थापेर
सुरा सुन्दरी नचाउँदै
जलपान गरी
दिउँसै बर्बराई रहेका हुन्छन
जयकृष्णे भोकको गीत गाइरहेको हुन्छ ।
आमा बा गुमाएर
अनाथ
घरबार गुमाएर
आश्रयहीन
पातली र धनेको
धर्म पुत्र भई बसेको
पाठशाला जाने हुट्हुटीले
उज्यालोको खोजि गर्दै
सडकमा निस्किएको हो जयकृष्णे ।
सडकमा दर्जनौ जयकृष्णेहरु छन
कोही हात थाप्छन
कोही पकेट मार्छन
मेरो देशको संविधान उत्कृष्ट हो रे
बाल अधिकारको कुरा उठाएर
अधिकारकर्मी ठूलै भाषण गर्छन
भाषण सुनेर जयकृष्णे फिस्स हाँस्छ ।
पातली र धनेको
एउटै सहारा
तैले किन घात गरिस जयकृष्णे ?
धर्म बा आमाले तँलाई राम्रै गर्नु पर्ने
फर्की जयकृष्णे
पातली र धने
तेरै बाटो हेरी बसेका छन ।
पातली र धने
उदास छन
जयकृष्णे............
तँ हराए पछि ।
